สิ่งดี ๆ ที่วัดพระธรรมกายให้แก่ฉัน
วัดพระธรรมกายสอนฉันให้รู้ว่าฉันเกิดมาทำไม
วัดพระธรรมกายสอนให้ฉันรู้ว่าฉันเกิดมาสร้างบารมี
คนไทยเข้าใจว่าบารมีเป็นการอวดเบ่งบารมี
หามิได้ค่ะ อันนั้นเป็น meaning change คือความหมายที่ถูกเปลี่ยนไปแล้วตามกาลเวลา
ดั้งเดิมแท้จริงนั้นบารมีหมายถึงความดีอันยิ่งยวดค่ะ
วัดพระธรรมกายโดยหลวงพ่อธัมมชโยสอนฉันให้นั่งสมาธิ
คนเราเวลากลุ้มบางคนกินเหล้าบางคนสูบบุหรี่
ซึ่งสิ่งเหล่านี้อาจทำให้เราคลายความกลุ้มได้แค่ชั่วคราวแต่นำปัญหาอย่างอื่นมามากมาย
เช่นเสียเงินกินเหล้าสูบบุหรี่แล้วยังเสียสุขภาพ ถ้าเมาแล้วไปทำผิดศีลก็เสียผู้เสียคน เป็นต้น
แต่ถ้าเรากลุ้ม
แล้วออกจากความกลุ้มด้วยการนั่งสมาธิ
เราจะพบความสุข
เป็นสุขที่ไม่เจือด้วยทุกข์
กล่าวก็คือไม่นำมาซึ่งปัญหาดังกล่าวข้างต้น เพราะกินเหล้าสูบุหรี่เราเสียเงินซื้อเหล้าบุหรี่ แต่นั่งสมาธินั่งที่บ้านได้เลยไม่เสียเงิน ไม่เสียสุขภาพ อีกทั้งยังมีสติเพิ่มขึ้นมากกว่าเก่า ปิดโอกาสทำพลั้งพลาดผิดศีล
อีกสิ่งดี ๆ ที่วัดพระธรรมกายให้ฉันก็คือสติเนี่ยล่ะค่ะ
อีกสิ่งดี ๆ ที่วัดพระธรรมกายให้แก่ฉันคือบุญใหญ่
ฉันได้มีโอกาสนั่งต้อนรับพระธุดงค์นับพันรูปกล่าว " สาธุ ๆ " ตลอด
ฉันได้มีโอกาสเอาบุญกับพระธุดงค์
และได้สร้างวิบากกรรมที่ดี
นั่นก็คือนับจากชาตินี้ไป
ฉันไปไหนก็จะมีแต่คนต้อนรับ
เพราะฉันสร้างกรรมดี
ต้อนรับพระธุดงค์(เนื้อนาบุญอันเลิศ)ไว้
ฉันพูดสาธุต้อนรับพระธุดงค์เป็นพันรูป สิ่งดีๆที่ฉันจะได้คือจะมีกลิ่นปากหอมทุกภพชาติ
ฉันกล่าวสาธุให้กำลังใจพระธุดงค์ฉันย่อมเป็นผู้มีกำลังใจในการทำความดีไปทุกภพทุกชาติ
กล่าวก็คือการทำให้ฉันได้มีโอกาสสร้างวิบากกรรมที่ดี ๆ (สร้างบุญ)ก็คืออีกสิ่งดีๆที่วัดพระธรรมกายได้ให้แก่ฉัน
วัดพระธรรมกายสอนให้ฉันรักความสะอาด และความมีระเบียบ ซึ่งสิ่งเหล่านี้เป็นพื้นฐานให้เราได้ต่อยอดความดีอื่นๆต่อไป
ปราศจากความสะอาดและระเบียบแล้ว จิตใจคงจะยุ่งเหยิงและหงุดหงิดทำให้ทำความดีอื่น ๆ ได้ไม่เต็มที่
วัดพระธรรมกายสอนให้ฉันรู้ว่าพ่อแม่มีพระคุณจริงแม้พ่อแม่จะลำเอียงรักเราน้อยรักลูกคนอื่นมากกว่าก็ตาม หรือพ่อแม่ที่ทิ้งลูกไว้สถานเด็กกำพร้าก็ตาม แค่ทำให้เราออกมาเป็นมนุษย์ร้อง "อุแว๊ อุแว๊" แค่นั้นท่านก็มีพระคุณเหลือล้นพ้นประมาณแล้วเพราะการเกิดเป็นมนุษย์เกิดขึ้นได้ยาก เราอาจเห็นมีเด็กเกิดทุกวัน แต่ในความเป็นจริงกว่าคุณและฉันจะเกิดนั้นยากมาก เปรียบได้กับมีเต่าตาบอดตัวนึง ว่ายน้ำอยู่ในมหาสมุทรซึ่งมีห่วงกลม ๆ ห่วงนึงใหญ่แค่พอดีหัวเต่าสอดเข้าไปได้ลอยอยู่บนผิวน้ำ เต่าตัวนี้จะดำน้ำอยู่ 100 ปีแล้วจึงโผล่หัวขึ้นมาเหนือผิวน้ำ 1 ครั้ง
เมื่อใดที่หัวเต่าตัวนี้ลอดห่วงที่มีแค่ 1 ห่วงนั้นพอดี เมื่อนั้นเราจึงจะได้เกิดเป็นมนุษน์
อันนี้เป็นการอุปมาถึงความยากลำบากที่คนๆนึงจะได้เกิดมาเป็นมนุษย์ค่ะ
ด้วยเหตุนั้น แม้พ่อแม่จะทิ้งลูกไป หรือจะรักลูกลำเอัยง หรือจะอะไรก็แล้วแต่ แค่ทำให้เราได้เกิดออกมาร้อง "อุแว๊ ๆ" ไม่ใช่ "ฮ่ง ๆ" "เจี๊ยก ๆ" "ฮี่ ๆ" แค่นี้ก็มีบุญคุณมากแล้วเพราะอัตภาพแห่งความเป็นมนุษย์นั้นได้มายากค่ะ
นี่คืออีก 1 สิ่งดีๆ ที่วัดพระธรรมกายให้ฉันคือสอนให้ฉันรักและกตัญญูรู้คุณพ่อแม่ เพราะความรักระหว่างพ่อแม่ลูกเป็นรักแท้ เป็นความรักที่บริสุทธิ์และสร้างโลกให้งดงามกว่าความรักใด ๆ ค่ะ
สิ่งดี ๆ ที่วัดพระธรรมกายให้ฉันยังมีอีกมากค่ะเขียนไม่หมดค่ะ
ป.ล.
หลวงพ่อธัมมชโยท่านเป็นพระปฏิบัติและมีเมตตามากขนาดที่คุณจะรู้สึกได้ค่ะ
ถ้าทำบุญกับท่านจะได้บุญเยอะค่ะ
ถ้าทำบาปกับท่านก็จะได้บาปเยอะค่ะ
เขียนเมื่อ 3 มี.ค. 2559
